حکیم بوذر جمهر قاینی سیاستمدار ادیب و عارف و شاعر اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری است که در دربار سلطان مسعود غزنوی خدمت می کرده است. وی به زبان فارسی و عربی سخن می گفته و از وی اشعار و قصیده هایی به جای مانده که قصیده بهاریه او از شهرت خاصی بر خوردار است. بوذر جمهر بعد از مرگ سلطان محمود تا زمان فروپاشی حکومت غزنویان در دربار سلطان مسعود غزنوی به سر برد و در اواخر حکومت غزنویان از غزنه که پایتخت بود به قاین آمد و پس از مدتی در گذشت.

بنای تاریخی آرامگاه بوذرجمهر قاینی در فاصله ۳ کیلومتری جنوب شهر قاین در دامنه و شیب شمال شرقی کوه ابوذر قرار گرفته است. این بنا در حقیقت مجموعه ای است شامل بنای آرامگاه که حالت مرکزیت و محوریت دارد و فضاهای معماری خدماتی و اقامتی. یکی از ویژگیهای معماری این بنا قرارگرفتن آن در محلی است با شیب نسبتاً زیاد که باعث شده اختلاف ارتفاع سه قسمت معماری آن به ۵/۶ متر برسد. پایین ترین بخش معماری مجموعه تنها شامل سه طاقنما با عمق حدود یک متر و طاق جناغی و یک برج است.پس از ایجاد سکویی جهت مهار شیب زمین به منظور احداث بقعه آرامگاه،با ایجاد این طاقنماها علاوه بر ایجاد محیطی مناسب جهت استراحت زائران، نمای این بخش از بنا نیز از یکنواختی خارج شده و باعث شکیل تر شدن این نما شده است.

روی این قسمت یعنی سکوی اول ، بقعه آرامگاه قرار دارد. این بنا با پلان مربع شکل، هسته مرکزی و مهمترین قسمت مجموعه است.