کهگیلویه و بویراحمد

استان کهگیلویه و بویر احمد که در جنوب غربی ایران قرار گرفته است یکی از استانهای زیبای کشور می باشد که به سرزمین چهار فصل شهرت یافته است. این استان بین مدارهای ۲۹ درجه و ۵۲ دقیقه و ۳۱ درجه و ۲۶ دقیقه شمالی در نصف النهارهای ۴۹ درجه و ۵۵ دقیقه و ۵۱ درجه و ۵۳ دقیقه شرقی قرار دارد. کهگیلویه و بویر احمد از شمال با چهار محال بختیاری، از شمال شرق با استان اصفهان، از شرق با استان فارس، از غرب با استان خوزستان و از جنوب با استان بوشهر هم جوار است. این استان دارای ۵ شهرستان، و ۴۱ دهستان و ۱۴ شهر می باشد.

ر اساس آخرین سرشماری جمعیت استان اندکی بالغ بر یک میلیون نفر بوده که حدود ۴۲ درصد آنرا جمعیت شهری، ۵/۵۶ جمعیت روستایی و ۵/۱ درصد آن را جمعیت غیر ساکن یا عشایری است. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان دارای پنج شهرستان (بویراحمد، دنا، گچساران، کهگیلویه و بهمئی)، ۱۳ شهر، ۱۴ بخش، ۴۰ دهستان و ۲۰۱۵ روستا است. از لحاظ پراکندگی جمعیت، شهرستان بویر احمد با ۳۹ درصد پرجمعیت ترین و شهرستان گچساران با ۲۳ درصد کم جمعیت ترین شهرستان بوده اند. میانگین تراکم نسبی جمعیت استان ۵/۳۳ نفر در هر کیلومتر مربع می باشد و شهرستان بویر احمد به دلیل وجود مراکز سیاسی و اداری و شرایط آب و هوایی مناسب با ۶/۳۸ نفر در کیلومتر مربع پرتراکم ترین و شهرستان گچساران با ۶/۲۸ نفر در هر کیلومتر مربع کم تراکم ترین ناحیه استان به شمار می رود. علاوه بر این نوعی تقسیم بندی ایلی در استان رایج است که شامل بویراحمدی، بابویی دشمن زیاری، چرامی، طیبی، بهمئی و قشقائی است. بطور کلی مردم این استان به لهجه های لری و ترکی و در یاسوج علاوه بر لری و ترکی لهجه اردکانی و در دهدشت و دوگنبدان تعدادی نیز با لهجه بهبهانی تکلم می کنند. ساختار جمعیتی در کهگیلویه و بویر احمد علیرغم افزایش جمعیت ساکن نسبت به عشایر، بر اساس ساختار ایلی قرار گرفته است. به نظر می رسد عوامل مؤثر بر این نوع زندگی علاوه بر آداب و سنن گذشته جغرافیای منطقه باشد. در این شکل جمعیتی اگر چه اکنون خان و عوامل وی به عنوان قدرتمندان رأس هرم چندان جایگاهی ندارند لیکن هنوز ریش سفیدان و بزرگان ایلی دارای نفوذ و قدرت فراوان هستند.

اهالی لر این استان که درصد بالایی از جمعیت آن را تشکیل می دهد بر حسب قراین تاریخی متعلق به نژاد آریایی و قوم پارس می باشد. هر چند هیچ قوم و نژادی در زمان حاضر نمی تواند ادعای اصیل یا خالص بودن از خود نماید ولی روی هم رفته با تکیه بر اینکه لرها خود با یک گویش خاص تکلم نموده، در کنار هم جنگیده، با هم زندگی مشترک داشته و جزو در زمان حال که با اقوام دیگر ایرانی خویشاوندی نموده اساساً خویشاوندی میان آنها بصورت بسته بوده است می توان به هم نژادی آنان در شکل دهی هویت بومی و قومی آنان توجه داشت.