آب و هوا

فلات ایران آب و هوایی نسبتاً خشک دارد. ایران در کمربند آب و هوایی خشک جهانی قرار گرفته است و رشته کوههای البرز و زاگرس از رسیدن جریان های هوایی مرطوب دریای خزر(خزری) و مدیترانه ای به داخل آن جلوگیری می کنند. سرزمین ایران به دلیل گسترده شدن آن بین ۲۵ و ۴۰ درجه عرض جغرافیایی، و هم چنین به دلیل وجود ارتفاعات، از تنوع آب و هوایی جالب توجهی برخوردار است.
در ماه های دی و بهمن در ایران سه منطقه آب و هوایی وجود دارد. کرانه های دریای خزر با آب و هوایی ملایم و نسبتاً سرد، بخش های مرکزی با آب و هوایی زمستانی، و بخش های جنوبی با آب و هوایی معتدل و مطبوع، چهره می نمایانند.
به طور خلاصه، سراسر شمال کشور به ویژه منطقه های ییلاقی دامنه های البرز، مانند دره نور، کجور، کلاردشت و کتالم و همچنین آذربایجان، خراسان و منطقه های مرکزی کوه های زاگرس –میان تویسرکان و گلپایگان– برای گذراندن تعطیلات گردشگران داخلی و همچنین جهانگردانی که به ایران سفر می کنند در فصل تابستان نقاط مناسبی به نظر می رسند. منطقه های جنوبی ایران با توجه به ناحیه های مختلف آن از پنج تا شش ماه به ویژه در طول زمستان می توانند مورد استفاده جهانگردان داخلی و خارجی قرار گیرند.
جهانگردان خارجی که در فصل زمستان به کرانه های جنوبی ایران سفر می کنند با آب و هوای مطبوعی روبرو می شوند در حالی که در همان زمان در فارس و اصفهان برف و سرما و سیلاب چهره شهرها را دگرگون کرده است در فصل تابستان هوای بیشتر منطقه های ایران گرم می شود اما نه آن چنان گرم که طاقت فرسا باشد. بهار و پاییز به ویژه تعطیلات نوروزی برای جهانگردان و گردشگران داخلی زمان بسیار مناسبی برای سیر و سیاحت به شمار می رود.