شهرستان کردکوی

شهرستان کردکوی :
این شهرستان دارای جمعیتی بالغ بر ۷۰۲۰۳ نفر و مساحتی معادل ۸۱۸ کیلومتر مربع می با شد. شهرستان کردکوی که در حدود ۲۵ کیلو متری غرب گرگان واقع شده است و از شمال به شهرستان ترکمن، از جنوب به رشته کوههای البرز شرقی و استان سمنان، از شرق به شهرستان گرگان واز غرب به شهرستان بندر گز محدوداست.
بر اساس آخرین تقسیمات کشوری این شهرستان درسال ۱۳۵۸ ه .ش از شهرستان گرگان منتزع و شامل یک شهر ( کردکوی ) و یک بخش ( مرکزی ) وسه دهستان  چهارکوه، سدن رستاق  شرقی و غربی و ۳۲ روستا گردید.
این شهرستان دارای آب و هوای معتدل خزری و از نظرناهمواری به سه ناحیه کوهپایه ای ، جلگه ای و کوهستانی تقسیم می شود. و از مهمترین ارتفاعات آن می توان به کوههای چهلستان، میلانه، ترکه چال، خوشبی کانی، رادکان، باری کوه، سنگ تراشان، وزمه کوه، درازنو، پلاشو و جهان نما اشاره کرد. همچنین با توجه به موقعیت طبیعی آن، رودخانه های متعددی در این شهرستان با جهت جنوب به شمال جریان دارند.  از مهمترین این رودها می توان از رودخانه قره سو ،  شعبات زواردشت ، غار محله، میاندره، سرکلاته، سالیکنده، بالاجاده نوکنده، یلوار، شموشک و شصت کلاته یساقی نام برد.
براساس نوشته ها واسناد تاریخی دراوایل حکومت صفوی و بویژه در زمان شاه عباس جماعتی از ایلات مختلف کرد از کردستان به مناطق مازندران و استرآباد کوچانده شدند. در زمان نادرشاه و بعد از آن جمعیت قابل ملاحظه ای از آنها در تعین منطقه (کردکوی ) استقرار و سکونت دائم اختیار نمودند. همچنین برخی نیز معتقدند به علت استقرار اکراد و سربازان کرد در این منطقه ، ابتدا به آن « کردمحله » و سپس به لحاظ توسعه جمعیتی و جغرافیایی به آن « کردکوی » گفته اند . براساس یک گزارش تاریخی، کردکوی در حدود سال ۱۳۲۷ ه . ق « دارای دکاکین و چند حمام و مسجد بود و ۶۰۰۰ نفر جمعیت داشت. بناهای این قصبه از چوب ساخته میشد وعده زیادی در کومه ( خانه های چوبی و گل مالی شده ) می زیستند. هر مرد یک یابوی بارکش داشت . اغلب آنها اسلحه داشتند »
اکثریت مردم این شهرستان در مناطق جلگه ای و کوهپایه ای زندگی می کنند و زبان رایج مردم شهرستان کردکوی تبری می باشد. در واقع غیر از اکراد جمعیت این شهر ترکیبی از خاندان های مختلف از جمله عقیلی ، غریب ، کشیر ، مازندرانی ، کیا ، سادات ، حسینی ، یزدی ، صلبی و … است. رابینو در سال ۱۲۸۹ ه . ش تعداد خاندان های کرد محله ( کردکوی ) را ۳۱ خاندان بر می شمارد. کشاورزی از ارکان مهم اقتصادی این شهرستان محسوب می شود. پنبه ، سویا ، گندم و برنج بهترین محصولات کشاورزی آنها را تشکیل می دهد .
از صنایع دستی شهرستان کردکوی می توان به نمدمالی، حصیربافی، بافت چادرشب های محلی، جوراب و دستکش های پشمی و محلی اشاره کرد.

درشهرستان کردکوی جدای از جاذبه های طبیعی متنوع و زیبا، آثار، ابنیه و محوطه های تاریخی و فرهنگی بسیاری وجود دارد که در حال حاضر ۲۸ اثر آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است .

مراکز دیدنی :
جاذبه های تاریخی وفرهنگی :

برج رادکان، جاده تاریخی شاه عباسی، شهر باستانی تمیشه، دیوارتاریخی تمیشه، قلعه بانصران، امامزاده روشن آباد، امامزاده چهار کوه، امامزاده النگ، امامزاده هزار منزل، امامزاده جعفر تیشر، خانه میر کاظمی، تپه های تاریخی بالان تپه، شاهده، انارتپه، تپه گیلانی، مرز تپه، تپه النگ، چازتپه و محوطه های تاریخی موزیلایه، بانصران، قلعه طاق، قلعه شاه نشینی، سقاخانه رادکان، توسکا پل، سلطان تپه، وزیر تپه، تپه جهان نما، نرگس تپه، بانو سرا تپه، نارنج قلعه، سقاخانه ولاغوز، تپه های تاریخی انارک تپه، شیرعلی

جاذبه های طبیعی :
دهکده ییلاقی درازنو، دهکده ییلاقی جهان نما و دهکده های کوهستانی رادکان و کندآب، غارهای ( دارتپه، یخچال، گنج خانه، اژدرغار و جهان نما )، پارک جنگلی امام رضا (ع)، آبشار دو آب، آبشار میان لنگه، پارک جنگلی کردکوی .