صنایع دستی مرکزی

خوش‌نویسی:خوش‌نویسی از جمله هنرهای با ارزشی است که در استان مرکزی طرفداران بسیار دارد. روستای «واشقان» این استان در این زمینه شهرت بسیار دارد. از این روستای هنر پرور استادان به نامی چون استاد «فتحعلی واشقانی» و «محمد واشقانی» از اساتید طراز اول و مطرح در داخل و خارج از کشور برخاسته‌اند.
   

سفالگری: سفال ساوه شهرت فراوان دارد. از سفال‌های «کله دشت» که بیش از چهار هزار سال قدمت دارد، می‌توان نتیجه گرفت که روزگاری ساوه یکی از مراکز مهم تولید و ساخت سفال بوده است. استاد ناد علی کوزه فروش از استادان به نام این هنر در شهرستان ساوه  بود و پس از ایشان فرزندشان «عباس شایان پور» این حرفه را ارایه می‌دهند.

  گیوه دوزی: کار گیوه‌دوزی در پاره‌ای از نقاط چون ساوه، محلات، وفس و سنجان کم و بیش ادارمه دارد. سنجان در پنج کیلومتری غرب اراک قرار دارد و از قدیم‌الایام یکی از مراکز دوخت گیوه در استان بوده است. هم‌اکنون نیز گیوه آجیده در این منطقه رایج است.
    قالی‌بافی: قالی اراک از اهمیت و اعتبار فراوانی برخوردار است و با قالی کرمان رقابت می‌کند. از نقوش زیبای لچک ترنج، شاه عباسی و گل ماهی گرفته تا نقوش چشم نواز مستوفی و خشتی همه و همه از اهمیتی والا و ظرافتی قابل ستایش برخوردارند. یکی از مشخصه‌های این قالی‌ها استفاده از مواد اولیه چون پشم و رنگ در بافت آن‌ها است.

گلیم‌بافی: گلیم‌بافی در مناطق مختلف شهرستان ساوه چون مأمونیه، زاویه و نوبران رواج دارد. در گلیم ساوه استفاده از رنگ‌های مناسب و طرح‌های زیبا دیده می‌شود و این امر گلیم ساوه را در سطح استان مطرح ساخته است. روستای «نورعلی بیگ» در بخش مرکزی شهرستان ساوه از جمله روستاهایی است که بافت گلیم در آن مشهود است. از انواع گلیم‌ها، خورجین، گاله یا به اصطلاح ساوه‌ای‌ها «گووالا» و غیره تهیه می‌شود. گاله اغلب در کودکشی مورد استفاده قرار می‌گیرد. «سفره آرد» یا به قول محلی‌ها «اون سفرا» از دیگر دست‌بافت‌های مردم این دیار است. سفره آرد گلیمی ظریف از نخ پنبه است و معمولاً در نان‌پزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.