مشاهیر زنجان

معزالدین زنجانی
معزالدین عبدالوهاب بن عمادالدین ابراهیم بن عبدالوهاب زنجانی دانشمند ومنجوم در سده هفتم هـ . ق می‌زیسته و در سال ۶۵۴ هجری قمری، کتاب خود درباره اسطرلاب به نام نزهه‌الحجالیه را به استادش جمال‌الدین ظهیر‌الاسلام محمدبن محمودیه هدیه کره است.

ابوالحسن علی بن هارون زنجانی
گروه دانشنامه‌نویس (اخوان الصفا) متعلق به جمعینی پنهانی که در سده چهارم هـ . ق در بصره فعالیت داشت. چنین پیداست که بیشتر اعضای این گروه را اندیشمندان ایرانی تشکیل داده‌اند. نام پنج تن از این گروه که شناخته شده‌اند عبارت بوده از: ابوسلیمان محمد مشیر بستی مقدسی، محمد بن احمد نهوجوری، ابوالحسن عل بن هارون زنجانی، عوض و زیدبن رفاعه. اخوان الصفا رشته رسالاتی در ۵۲ باب نوشتند و در آن دانش زمان درباب مسائل الهی و طبیعی مثل هندسه، حسب، نجوم موسیقی، زیست‌شناسی، مکانیک و فیزیک و شیمی و فلسفه را گرد آورند.

حکیم هیدجی
حکیم هیدجی شاعر نامی ترک زبان، در مزید هیدج، دشتی وسیع و پهناور با افقی روشن و هوای دلپذیر به دنیا آمد، او در وصف زادگاهش چنین می‌سراید.
صفای صفحه شیراز گر چه مشهور است        هوای هیدج ما نیست کمتر از شیراز
از زمان تولد وچگونگی زندگی این شاعر فرزانه اصلاح دقیقی در دست نیست، همین قدر می‌دانیم که از همان هنگام کودکی به تحصیل علم و ادب پرداخته و اشعاری را در قالب مثنوی، قصیده و غزل به زبان پارسی و ترکی می‌سراید.

شیخ شهاب‌الدین سهروردی
شهاب‌الدین یحیی بن حبش حسنی (عبدالله) بن امیرک متکی به ابوالفتح در سهرورد متولد شد. وی را شیخ اشراق، شیخ اشراقی، شیخ نوری، شیخ مقتول و شهاب مقتول نیز می‌گفتند. اشراق در اصول فقه و احتمام حکمت و فلسفه بی همتا بود، در فقه و حدیث و علوم ادبی، برخی از علوم غریبه نیز مهارت داشت در جدل و مناظره بر هر کسی فائق و نوادر بسیار از وی حکایت شده  است.