مشاهیر فارس

 ابو محمد مشرف الدین مصلح بن عبدا… سعدی شیرازی : ابو محمد مشرف الدین مصلح بن عبدا… سعدی شیرازی ، ملقب به ملک الکلام و افصح المتکلمین است. وی از شاعران نویسندگان و گویندگان بزرگا قرن هفتم هجری قمری است . در سخن سعید غزل عاشقانه به بالاترین حد لطافت و زیبایی رسیده است. و در حکمت، موعظه ، ایراد حکم و امثال از شارعان شهرت بسیار دارد . نثر مزین، آراسته، شیرین و جذاب وی در گلستان از بهترین نمونه های نثر فارسی است . سعدی به سبب تقدم در نثر و نظم، از قرن هفتم به بعد همواره مورد تقلید و پیروی شاعران و نویسندگان فارسی گوی بوده است . او در دوران کودکی نزد پدر خود کسب علم نمود . در مدرسه نظامیه بغداد نیز نزد استادان بزرگی همچون شهاب الدین سهروردی و ابن جوزی به آموختن علوم مختلف همت گماشت .
سلمان فارسی : زادگاهش قریه دشت ارژن فارس (هفت فرسنگی شیراز) بود و قبیله اش در کازرون احترام فوق العاده داشتند و حتی پس از آن که کازرون به دست مسلمین افتاد ، این طایفه از پرداخت جزیه معاف شدند . از رجال برجسته قبیله سلمان، یکی شیخ ابواسحق ابراهیم بن شهریار بن مهریار کازرونی است که در مدت عمر خود صدقات سلمان فارسی را از بیت المال خلفای عباسی می گرفت و بین افراد عشیره تقسیم می نمود . نامش پیش از اسلام روزبه بن وخشودان بود . سلمان هنگامی که مژده ظهور پیغمبر را شنید عازم تهامه شد . اما در بین راه اسیر گردید و او را به یک یهودی فروختند . یهودی نیز سلمان را به زنی از طایفه بنی سلیم فروخت . پیغمبر هنگام عبور ، مهمان خداوند سلمان شد و او را که ایمان آورده بود خریده آزاد کرد .
وی چنان مورد علاقه رسول ا… قرار گرفت که سلمان محمدیش نامید . سلمان از حواریین حضرت رسول و در شمار اهل بیت عصمت و طهارت می بود که زهد و تقوی و وفور عقل و عملش مورد تأیید پیغمبر و بزرگان اسلام بود . سلمان در زمان خلافت عمر، والی مدائن شد. در آن هنگام به کاخ والی نرفت بلکه در دکانی می نشست و به امور مردم رسیدگی می نمود . سلمان دارای چنان مقامی بود که پس از مرگ، حضرت علی با دست خود او را غسل داد .