استان کرمان یکی از محدود نقاطی است که در ایران آثار جانداران خشکی زی دورانهای گذشته زمین‌شناسی مشاهده شده‌است . وجود منابع عظیم زغال سنگ در شمال استان کرمان بیانگر وجود خشکی وحیات گیاهی وجانوری در این بخش از ایران می‌باشد وهمچنین در این خشکی جانورانی نیز زندگی می‌کرده‌اند که فسیل‌های متعدد از این جانوران کشف گردیده و در موزه تاریخ طبیعی کرمان نگهداری می‌شود و همچنین رد پای این حیوانات نیز بر روی رسوبات دورانهای گذشته زمین‌شناسی به ویژه دوران مزوزوئیک در مناطق مختلف دیده شده‌است. رد پای کشف شده در رسوبات دوره تریاس دوران مزوزوئیک در دره نیزار واقع در نزدیکی روستای ده علیرضا در ۲۰ کیلومتری شمال زرند یکی از این نقاط منحصر می‌باشد.
در جریان پی جویی دایناسورها توسط تیم مشترک ایران- برزیل در نواحی شمال کرمان نخستین آثار اسکلتی دایناسورها شامل یک دندان دایناسور گوشت خوار و قطعاتی از استخوانهای نا معین در روستاهای اطراف زرند مورد شناسایی قرار گرفت که بخشی از ردپای این دایناسور متعلق به ۱۸۰ میلیون سال پیش در عصر ژوراسیک در شمال شهرستان زرند به دلیل بی توجهی از بین رفته‌است. بررسی ردپاهای دایناسور موجود در ناحیه زرند کرمان مشخص ساخت که این آثار توسط دایناسورهای گوشت خوارتروپود ایجاد شده‌است.تا کنون آثار دایناسورها در ایران محدود به تعدادی ردپا بوده‌است که در «دره نیزار» در شمال زرند کرمان، «بیدو» در شمال کرمان، یافت شده‌است. در جریان دومین پی جویی دایناسورها در ایران که توسط تیم مشترک ایران – برزیل در اواخر تابستان ۱۳۸۱ در نواحی شمال کرمان صورت پذیرفت نخستین آثار اسکلتی دایناسورها در ایران مورد شناسایی قرار گرفت.
قبل از آن هم، نزدیک به ۴۰ سال پیش، محققان فرانسوی مقداری از بقایای یک دایناسور را در حوالی کرمان کشف کردند. البته بقایای آن را بلافاصله به موزه تاریخ طبیعی پاریس منتقل کردند.