انگشت‌گبری نام قلعه‏ای از قلاع باقیمانده دوره ساسانی (بهرام گور) در شهرستان سروستان واقع است.

این اثر مربوط به دوره ساسانیان(بهرام گور) – سده‌های اولیه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان سروستان، شمال شهر سروستان، انتهای جاده کمربندی سروستان به سمت فسا واقع شده و این اثر در تاریخ ۰۱ مرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۳۰۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در ارتفاعات شمالی سروستان موسوم به ” کوه قلات ” آثار قلعه ای به چشم می خورد که از سنگ و ملات گچ ساخته شده است. نحوه ساخت و موقعیت مکانی، حاکی از آن است که خصوصیات تدافعی در این قلعه مد نظر بود. این قلعه شامل حصاری است که در چهار گوشه آن چهار برج قرار داشت. مجموعه ای از ساخت و سازهای این حصار ویران شده و بخشی از آن در زیرخاک مدفون است. در ضلع جنوبی این قلعه چاهی در میان صخره های سنگی حفر شده که مردم آن را پر از استخوان انسان می دانند. سطح زیادی از درون قلعه با سفال های نخودی رنگ پوشانده شده که ضخیم و دارای خطوط موازی و هندسی کنده شده هستند و شن به عنوان ماده چسباننده در آن ها به کار رفته است. تاریخ این سفال ها بیشتر به قرون اولیه اسلامی باز می گردد. از نظر قدمت و کاربرد، این مکان را می توان با قلعه هایی به همین نام در ارتفاعات فراشبند، فیروزآباد، قیر، استهبان، چکاب کربال مقایسه نمود.