لباس مردان دو نوع است: ۱ لباس کار، شکار و سواری ۲ لباس رسمی
لباس کار:شلوار گشاد که عموماً به رنگ سیاه است و شالی روی آن بسته می شود و پیراهن دارای یقه که دکمه های آن از روی شانه به طرف سینه بسته می شود و آستین های گشاد دارد.
چوقا که مانند شنلی بر روی لباس پوشیده می شود توسط زنان از پشم گوسفند بافته می شود.
پاپوش مردان گیوه ای مخصوص بوده که اکنون کفشهای لاستیکی و چرمی جای آن را گرفته است.
لباس رسمی: مانند لباس عادی است ولی به جای چوقا، عبا می پوشند.
 |
لباس زنان
شلوار پرچین و بلندی است که شبیه دامن استو تا روی پا و پنجه می رسد. میزان پارچه ای که استفاده می کنند ۱۱ تا ۱۶ متر است و به همین شکل چند شلوار نازک زیر آن می پوشند که دامن رویی از مخمل یا پارچه گران قیمت تهیه می شود.
روی این شلوار پیراهن بلند و گشادی می پوشند، روی پیراهن هم نیم تنه ای به نام ” یل” می پوشند و روی سر خود کلاهک زیبایی به نام لچک یا کلاقچه می گذارند. روی لچک روسری طویلی به طول ۳ تا ۵/۳ متر به نام مینت است که با سنجاق به لچک آویزان می شود. کفش نیز همان گیوه است.
غذاها و نان های محلی و سنتی (مثل فتیر (پتیر) ، کاکولی ) از مهمترین جاذبه های این خطه به شمار می روند . تقریباً همه انواع خوراک ها در این استان تهیه و طبخ می شود. ولی متداول ترین غذا کباب بختیاری است.
کباب بختیاری از فیله گوسفند، سینه مرغ، فلفل دلمه ای، پیاز، روغن زیتون، پودر سیر و زعفران درست می شود.
بازی ها
بازى‌هاى چهارمحال و بختیارى عبارتند از:آب نخور تو، آبجى گلبهار، آزادی، آهاى بره را دزدیدن، استاد را مگیر شاگرد را بگیر، استا مرا زد، الختر، الخترو، الک دولک، الله‌داد، بابا شیطونی، بابا هیزم‌کش، بزن بزن، بکش بکش، بنفشه، پرستن، پشتک‌بازی، تالون خراب، تپ‌چو، ترکه‌بازی، تقلا، توپى چوبی، تیراندازی، تیر و کمان، تیر و نشانه، جست و خیزک، جفت و خیزک، چاله‌چاله‌ای، چرخم چلنگ، چقه، چنگ و چاله، چوب‌بازی، چوب تل، چوب معده، چوپان داش، چوچلی، حلال و حرام
مجموعه ایل بختیاری همراه با سنن و شیوه‌های خاص زندگی، به تنهایی یکی از جاذبه‌های بی‌نظیر و چشم 
گیر این منطقه است. زندگی ایلی با الگوی سکونت و آداب و رسوم ویژه، مورد علاقه سیاحان و دیدار کنندگان داخلی و خارجی است. این جاذبه علاوه بر آن‌که دیدار کنندگان عادی را به سوی خود جلب می‌کند، می‌تواند مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهان علوم اجتماعی و انسانی نیز قرار گیرد.
یکی از دیدنی‌های جالب توجه استان چهارمحال و بختیاری کوچ ایل بختیاری است. اگر چه در دهه‌های آغازین قرن حاضر گروههای کثیر ایل بختیاری نیز همانند سایر ایلات و عشایر ایران تخته قاپو (یکجانشین) شدند، اما هنوز هم بخشی از ایل، کوچ رو و متحرک است. کوچ روهای بختیاری، زمستان را در دشت‌های شرق خوزستان و تابستان را در بخشهای غربی منطقه چهارمحال و بختیاری به سر می‌برند.