شهرستان مينودشت :
اين شهرستان با جمعيتي بالغ بر 145201 نفر و مساحت 1576 كيلومتر مربع در فاصله 116 كيلومتري شرق  مركز استان واقع مي باشد . شهرستان مينودشت از شمال به شهرستان كلاله ،از جنوب به استان سمنان ، از شرق به استان خراسان شمالي واز غرب به شهرستان گنبد كاووس محدود است .
شهرستان مينودشت شامل دو شهر مينودشت و گاليكش ، دو بخش مركزي  و گاليكش و شش دهستان ( چهل چاي ، قلعه قافه ، كوهسارات ، قراولان ، نيلكوه ، ينقاق ) و 132 روستا مي باشد .
اين شهرستان در روزگاري نه چندان دور « حاجيلر » اطلاق مي شده است . حاجيلرها تيره اي از طايفه گرايلوها بوده اند كه در اين منطقه اسكان پيدا كرده بودند . در سفر نامه مازندران آمده است : « محمد حسن خان جلاير در استرآباد اعلام استقلال مي كند و حكومت مركزي براي سركوب اين قيام سپاهي را به منطقه اعزام مي كند ، محمد حسن خان جلايري به محلي بنام قلعه ماران ( منطقه بسيار وسيع ما بين راميان و روستاي قلعه قافه ) متواري مي شود . در آنجا يكي از معتمدين محلي وي بنام « حاجي » مخفيگاه او را به حكومت مركزي نشان مي دهد و شاه وقت به رسم پاداش منطقه قلعه ماران و مناطق مجاور آن را ( كه بعدها حاجيلر ناميده شد ) به او واگذاركرد .»
عده اي نيز بر اين عقيده اند كه مدت زمان محدودي اين منطقه به ‹‹كبودجامه›› و‹‹ سنگر پسرك ›› معروف بوده است . اين منطقه از سال 1369 به جهت وجود طبيعت بكر و چشم اندازهاي بسيار زيباي آن به دشت مينو و نهايتأ مينودشت نامگذاري گرديد .
شهرستان مينودشت به لحاظ طبيعي به دو قسمت جلگه اي و كوهستاني تقسيم مي شود . اكثريت مردم آن از قزلباش ها مي باشند . قزلباش ها در دوره صفويه و به دستور شاهان صفوي به منظور برقراري امنيت از آذربايجان به اين منطقه كوچانده شدند و بعدها بصورت طايفه اي محلي استقرار و تثبيت يافتند . آنها به زبان تركي تكلم مي نمايند . « تات ها » از جمله طوايف محلي هستند كه عمدتا“ در نواحي كوهستاني زندگي مي نمايند . از ديگر اقوام اين شهرستان مي توان به فارس ، ترك ، تركمن ، سيستاني ، بلوچ ، شاهرودي ، خراساني و كرد اشاره كرد .
فعاليت اقتصادي عمده ساكنان  اين  شهرستان  همانند اكثريت  شهرستان هاي  استان كشاورزي و دامپروري مي باشد. اما از جمله اشتغالات مهم ديگر مردمان اين خطه مي توان به  نوغانداري و  پرورش كرم ابريشم  و توليد پارچه هاي ابريشمي اشاره كرد. همچنين سوزن دوزي هاي زيباي زنان بلوچ و قاليبافي توسط زنان تركمن از ديگر فعاليت هاي اقتصادي و فرهنگي مردم شهرستان مينودشت مي باشد.
شهر گاليكش كه در 7 كيلو متري شرق شهرستان مينودشت واقع است داراي منابع و چشم انداز هاي طبيعي زيبا ومتعددي مي باشد.
در حال حاضر 46 اثر از ابنيه، محوطه ها و تپه هاي تاريخي و فرهنگي شهرستان مينودشت در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است .
اين شهرستان به سبب برخورداري از آب و هواي معتدل كوهستاني و قرار گرفتن در مناطق جلگه اي ، كوهستاني و جنگلي و وجود صد ها اثر متنوع اعم از ابنيه ، اماكن و محوطه هاي تاريخي و فرهنگي  و طبيعي زمنيه هاي بسيار مناسب و چشم انداز روشني در توسعه گردشگري اين استان دارد پارك ملي گلستان يكي از ذخيره گاههاي مهم زيستكره جهان ، در محدوده شمالي اين استان واقع شده است.
مراكز ديدني :
جاذبه هاي تاريخي و فرهنگي : تا كنون 46 اثر از آثار تاريخي و فرهنگي شهرستان مينودشت در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده است ، مهمترين آنها عبارتنداز :
محوطه تاريخي دشت حلقه ( دشت قلعه ) ، محوطه تاريخي بازگير ، غار كيارام ( وسط دل دل ) ، قلعه سليمان بوقه ، قلعه تخت سليمان ، قيزلر قلعه كندسكوه ، محوطه هاي تاريخي خداي قلي ، نرگس لي ، تپه تلو ستان ميس كمرا ، توزه لي و تپه هاي تاريخي شغال تپه ، تپه لته ، قرنلي تپه ، چقور تپه ، تپه آق بابا ، تپه پل ، تپه ميدان دوزين ، تپه آق قميش ، حمام تاريخي خورديماق ، حمام قره سفلو ، غارهاي تاريخي ( دره مبارك آباد ، سيد رشيد ، فرنگ ، الله قلي ، گرا و ، لاكجي ، پيرغار ، )
 

جاذبه هاي طبيعي:
سم تاسم ، سم تشنه آخنه ، سم تاني ، دخمه هاي روان قلق ، كان گي پرم ، تشنه آخنه ، پارك ملي گلستان ، پارك جنگلي آق چشمه ، پارك جنگلي باقرآباد ، پارك جنگلي فارسيان ، موزه حيات وحش ، غارهاي مبارك آباد ، سيد رشيد و فرنگ ، تفرجگاه ماران كوه ، تفرجگاه چهل چاي ، آبشارهاي لوه ، سو ، گلستان وحسينيا ، چشمه دا ل ، ماهي پران ، كمپينگ گلزار .