گلیم بافی : توليد گليم در جوامع عشايري و روستايي تقريباً حالت حرفه اي غير دايم و فصلي دارد و بافندگان آنكه اكثر زنان و دختران خانه دار هستند . توليد گليم لااقل 7000 سال دارد .
ترمه بافی : از ديگر صنايع دستی رايج در استان کرمان ، بايد از ترمه بافی ذکر نام کرد که البته توليد آن حد ناچيزی بوده و تنها به چند صنعتگر هنرمند محدود می شود .
قلمزني : قلمزني نيز هنري است كه در آن توسط نوك ظريف قلم فولاد و ضربات ماهرانه چكشهاي سبك بر روي سطح فلز نقشآفريني ميشود . به گفته اساتيد اين رشته هنر قلمزني در ابتدا مخصوص كرمان بود و به صورت خطوط ساده و يا خطوط موج دار دور ظرف گرد مانند بشقاب و كاسه به كار ميرفت اما اين هنر بعد از وارد شدن به اصفهان كه طرحهاي متنوع را رونق بخشيدند ، به اوج خود رسيد.
معرق چوب : “معرق چوب”: معرق در لغت به هر چيز رگهدار گفته ميشود . اين هنر ابتدا براي تزيين سطح ميز ، بوفه ، درها و تكيهگاه صندلي به كار ميرفت اما امروزه در تابلوها و موارد بسيار ديگري كاربرد زينتي دارد .
چاقوسازي : “چاقوسازي” هنر چاقوسازي به طريقه نسل به نسل از پدران به فرزندان به ميراث مانده و همچنان در اين شهر و با همان كيفيت گذشته رونق دارد . چاقو انواع مختلفي دارد از جمله شكاري ، قلمهزني ، تزييني و دسته شاخي كه نامگذاري اين چاقوها بر اساس تيغه و نوع استفاده آنها ميباشد .
هنرمندان مطرح استان : آقای علی يگانه (روکارگير فرش) ، محمد فريزنی (مس چکشی کرمان) ، خانم عصمت زبردست ( گليم باف ) ، خانم زهرا خضری ( قاليباف ) ، خانم زهرا جعفر آقائی ( گليم باف ) ، خانم مطهره صافی زاده ( پته دوز ) ، خانم منيژه محسنی ( گليم باف ) و خانم سکينه محمدی ( قاليباف ) .