روى رودخانه ارس ، دو پل تاریخى به فاصله اندکى (۱۰۰ متر) از یکدیگر بنا شده است که به نام خداآفرین مشهوراند. اولى منسوب به قرن ششم هجرى (دورهٔ سلجوقیان) است که طول آن ۱۶۰ متر است (اکنون ۱۲۰ متر از این متعلق به ایران و ۴۰ متر متعلق به جمهورى آذربایجان است.) و از ۱۵ طاق جناقى و هلالى با ابعاد نامساوى و غیرمشابه تشکیل شده است. اتکاى پایهٔ طاقها بر صخرههاى طبیعى بستر رودخانهٔ ارس علت عدم تساوى آنها است. مصالح ساختمانى این پل ، سنگهاى قلوه و لاشه در قسمت پایهها و آجر در ساختمان طاقها است و ملاط آن آهک و گچ است.
پل دوّم خداآفرین حدود ۱۲۰ متر طول دارد ، داراى ده طاق است و منسوب به دورهٔ صفوى است. مصالح ساختمانى آن سنگ تراشیده با ملاط گچ و آهک است.